 |
| Bananen in de kibboets beschermd tegen de messcherpe randen van de bladeren |
 |
| Onze onvermoeibare gids pater Pol van het witte merk |
 |
| Studiegenote Veronique als reisleidster |
Zoals het pelgrims naar het Heilige Land betaamt, begonnen we de dag met een gebedsviering. De overpeinzende stiltes na de aangereikte teksten konden echter niet tippen aan de drie minuten meditatie op het meer van Galilea tijdens onze oversteek per boot. (Te voet, daarvoor zijn we nu eenmaal te kleingelovig.) Er was enkel het geluid van het klotsende water tegen de romp dat zijn versie van wonderlijke gebeurtenissen op en onder zijn oppervlak vertelde ...
Aan de overkant betraden we de overblijfselen van de synagoge waar Jezus 'met gezag onderrichtte', (vanop kijkafstand) de ruïnes van het huis van Petrus waar Hij diens schoonmoeder 'genas' en de restanten van het dorp waar Hij 'bad': Kafarnaum, de uitvalsbasis van Jezus' eerste optreden, met centraal in Zijn prediking de voornoemde drie werkwoorden.
De bootovertocht vertrok vanuit de kibboets Ein Gev die we 's morgens bezocht hadden. Kibboetsim zijn gemeenschappen van joden die vanaf 1909 naar Israël emigreerden; de pioniers van het land. Ze waren onder meer een reactie tegen de verknechting in Europa en door hun eigen godsdienst. Van nu af aan zouden ze in Israël een autonoom en seculier bestaan leiden en in gelijkheid der seksen het land bewerken, met het socialisme als hoogste ideaal.
Sedert 1970 slopen verrechtsing en liberalisering echter de kibboetsim binnen, met slechts nog gedeeltelijke loonafstand tot gevolg, de introductie van privé-bezit en logischerwijs van ongelijkheid tussen rijk en arm. Het huidige toppunt van commercialisering was dan ook de rondleiding in Ein Gev ... per treintje. Het reed ons onder meer langs de bananenplantages, waar het afsnijden van het mannelijke stuk van de vrucht van de bananenboom als volgt werd uitgelegd: 'When you cut off the male part, the banana becomes jewish.'
Ook al waren er kibboetsim die de idee van een binationale staat niet ongelegen waren, toch waren andere erop gericht om de Palestijnen te verdrijven. Dit ondervonden we vanavond, een eeuw later, ook aan het checkpoint nabij Jenin: te vlot mochten we de 'Green Line' oversteken. Israël vindt het namelijk niet erg dat je het grondgebied verlaat. Maar het betreden daarentegen ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten